Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
średniówka — ż III, CMs. średniówkawce; lm D. średniówkawek 1. lit. «stały przedział między dwoma wyrazami dzielący wers na dwa człony, występujący w wierszach o budowie opartej na rachunku sylab, stóp lub akcentów» ∆ Średniówka męska «średniówka, przed którą … Słownik języka polskiego
Średniówka, Lublin Voivodeship — Infobox Settlement name = Średniówka settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Lublin subdivision type2 = County subdivision name2 … Wikipedia
męski — męskiscy 1. «odnoszący się, należący do mężczyzny, mężczyzn; przeznaczony dla mężczyzn, obsługujący mężczyzn; złożony z mężczyzn; będący mężczyzną» Męska bielizna, konfekcja. Męskie ubranie, buty, obuwie. Magazyn mody męskiej. Fryzjer, krawiec… … Słownik języka polskiego
sylabizm — m IV, D. u, Ms. sylabizmzmie, blm lit. «system wersyfikacyjny, którego zasadą jest stała liczba sylab w poszczególnych wersach, średniówka (w wersach dłuższych niż ośmiozgłoskowe), stały akcent paroksytoniczny w klauzuli każdego wersu oraz prawie … Słownik języka polskiego
Gmina Goraj — Infobox Settlement name = Gmina Goraj other name = Goraj Commune settlement type = Gmina total type = Total image shield = POL gmina Goraj COA.svg subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 … Wikipedia
Majdan Abramowski — Village … Wikipedia
aleksandryn — m IV, D. u, Ms. aleksandrynnie; lm M. y lit. «wiersz jambiczny, 12 zgłoskowy ze średniówką po szóstej zgłosce, występujący od XII w. (użyty w poemacie o Aleksandrze Wielkim) w poezji francuskiej, zwłaszcza w epice, tragediach, poematach… … Słownik języka polskiego
cezura — ż IV, CMs. cezuraurze; lm D. ur 1. «przedział, moment rozgraniczający, przełomowy w dziejach ludzkości, narodu, w historii kultury, nauki, literatury itp.; granica chronologiczna» Cezura wojny, cezura roku 1914. Cezura dzieląca czasy odrodzenia… … Słownik języka polskiego
dwudzielny — «podzielony, dzielący się na dwie części, składający się z dwóch części» ∆ bot. Łodyga dwudzielna «łodyga rozwidlająca się, mająca dwie odnogi» ∆ bud. Okno dwudzielne «okno, którego pole jest podzielone pionowo na dwie części» ∆ lit. Wiersz… … Słownik języka polskiego
hiperkatalektyczny — ∆ lit. Stopa hiperkatalektyczna «stopa wierszowa powiększona o jedną lub dwie sylaby nie akcentowane na końcu wiersza lub członu (przed średniówką)» ∆ Wiersz hiperkatalektyczny «wiersz mający taką stopę» … Słownik języka polskiego
